แม้ว่าอารยธรรมทางวัตถุเป็นวิธีการหนึ่งสาหรับความก้าวหน้าของโลกของมนุษยชาติ กระนั้น
จนกว่าอารยธรรมนี้จะรวมกับอารยธรรมสวรรค์ ความสุขของมนุษยชาติจะไม่บรรลุผลดังปรารถนา…
อารยธรรมทางวัตถุเป็นเสมือนครอบแก้ว อารยธรรมสวรรค์คือแสงสว่างเอง และครอบแก้วทีป่ ราศจาก
แสงสว่างนั้นมืด อารยธรรมทางวัตถุเป็นเสมือนร่างกาย ทีไ่ ม่ว่าจะงดงาม สง่า และสวยอย่างไร ก็ไม่มี
ชีวิต อารยธรรมสวรรค์เป็นเสมือนวิญญาณ และร่างกายได้ชีวิตจากวิญญาณ ไม่เช่นนั้นแล้วร่างกายก็
กลายเป็นศพ
Selections from the Writings of Abdu’l-Baha, p.303 พระอับดุลบาฮา
คานา
ดังที่แสดงนัยไว้ด้วยชื่อ “อารยธรรมสวรรค์” หนังสือเล่มนี้มองไกลไปกว่าอารยธรรมทางวัตถุ ซึ่งจะเจริญรุ่งเรืองอย่างยั่งยืนและให้ความสงบสุขอย่างแท้จริงไม่ได้หากขาดฐานที่ตั้งอันมั่นคงของธรรมะ ในธรรมลิขิตนี้พระอับดุลบาฮาทรงอรรถาธิบายลักษณะทางธรรมของอารยธรรมที่แท้จริง ซึ่งเป็นรากที่ต้องเพาะให้งอกขึ้นมาจากจิตใจของมนุษย์ และจนกว่ารากธรรมะนี้จะได้รับการหล่อเลี้ยงให้เติบโตแข็งแรง มนุษย์ยังคงด้อยสมรรถภาพในการสร้างอารยธรรมสวรรค์ และอารยธรรมทางวัตถุโดยลาพังจะเป็นภัย