ข้อมูลทั่วไปเกี่ยวกับชุมชน
(General Facts about Local Community)

ที่ตั้งจังหวัดยโสธรเป็นจังหวัดหนึ่งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย อยู่ระหว่างเส้นรุ้ง (ละติจูด)ที่ 15 และ 16 องศาเหนือ เส้นแวง(ลองติจูด)ที่ 104 และ 105 องศาตะวันออก ห่างจากกรุงเทพมหานครประมาณ 552 กิโลเมตร ตามเส้นทางรถยนต์ทางหลวงแผ่นดินสาย 1-2, 207 และ 202 สภาพพื้นที่จังหวัดยโสธรโดยทั่วไปเป็นที่ราบสูงอยู่เหนือระดับน้ำทะเลประมาณ 227 ฟุต

จังหวัดยโสธรได้รับการสถาปนาให้เป็นจังหวัดที่ 71 โดยแยกออกมาจากจังหวัดอุบลราชธานี เมื่อวันที่ 1 มีนาคม 2515 แบ่งการปกครองออกเป็น 9 อำเภอ เทศบาลเมือง 1 แห่ง เทศบาลตำบล 9 แห่ง4 เขตเลือกตั้ง มีประชากรทั้งสิ้นประมาณ 553,000 คน โดยมีพื้นที่ประมาณ 4,000 ตารางกิโลเมตรหรือประมาณ 2,600 ไร่ ลักษณะพื้นที่เป็นรูปพระจันทร์เสี้ยว มีอาณาเขตติดต่อ 5 จังหวัด คือ

ทิศเหนือ    ติดต่อกับ    จังหวัดมุกดาหาร – จังหวัดร้อยเอ็ด
ทิศใต้    ติดต่อกับ    จังหวัดศรีสะเกษ
ทิศตะวันออก    ติดต่อกับ    จังหวัดอุบลราชธานี – จังหวัดอำนาจเจริญ
ทิศตะวันตก    ติดต่อกับ    จังหวัดร้อยเอ็ด

คำขวัญประจำจังหวัดยโสธร
"เมืองบั้งไฟโก้ แตงโมหวาน หมอนขวาน ผ้าขิด แหล่งผลิตข้าวหอมมะลิ "



ข้อมูลทั่วไปเกี่ยวกับศาสนาของจังหวัดยโสธร
จากการศึกษาของทางโรงเรียนพบว่า มีความเชื่อและการปฏิบัติศาสนกิจต่างๆในชุมชน ดังนี้
  • ศานาพุทธ (Buddhism) มหานิกาย และ ธรรมยุต
  • ศาสนาคริสต์ (Christianity) นิกาย คาธอลิค โปรเตสแตนท์ และ มอร์มอน
  • ศาสนาอิสลาม (Islamic)
  • ศาสนาซิกส์ (Sikhs)
  • ศาสนาบาไฮ (Baha’I Faith)

    • ข้อมูลทั่วไปเกี่ยวกับวัฒนธรรมของจังหวัดยโสธร

    จังหวัดยโสธร มีขนบธรรมเนียมประเพณีวัฒนธรรม ที่ปฏิบัติสืบทอดมาแต่โบราณจนกระทั่งมา
    ถึงปัจจุบัน นั่นคือ งานประเพณีบุญบั้งไฟ หรือ เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า “บุญเดือนหก” ซึ่งจะจัดขึ้นใน
    สัปดาห์ที่ 2 ของเดือนพฤษภาคม ของทุกปี ซึ่งเป็นช่วงก่อนที่จะลงมือทำนา โดยยึดตามคตินิยมที่ว่า
    การจุดบั้งไฟขึ้นสู่เบื้องบนนั้นเป็นการบูชาพญาแถน ซึ่งเชื่อกันว่า เป็นจอมเทพผู้บันดาลให้ฝนตก

    มีศูนย์วัฒนธรรมจังหวัด 1 ศูนย์ สภาวัฒนธรรมจังหวัด 1 แห่ง ศูนย์วัฒนธรรมอำเภอ 1 ศูนย์
    สภาวัฒนธรรมอำเภอ 9 แห่ง และ สภาวัฒนธรรมตำบล 53 แห่ง

    ความสัมพันธ์ระหว่างสถานศึกษากับชุมชนที่อยู่คู่กันมาช้านาน

    ประวัติความเป็นมา “ โรงเรียนสันติธรรมวิทยาคม “ เดิมเป็นโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งซึ่งมีชื่อว่า “โรงเรียนอรุณศึกษา” โดยจัดตั้งขึ้นราวๆปี พ.ศ. 2486 ช่วงนั้นประเทศไทยกำลังประสพวิกฤติอย่างหนักหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ซึ่งเป็นเหตุสำคัญที่ทำให้โรงเรียนนี้ต้องขอรับความช่วยเหลือ เผอิญในช่วงนั้นมาดามชีริน ฟอสดาร์ ศาสนิกชนบาไฮได้เดินทางเข้ามาบุกเบิกด้านการศึกษาของเด็กเยาวชนและสตรีชนบท มาดามชีรินจึงได้ให้ความอุปการะแก่โรงเรียนอรุณศึกษาเรื่อยมา จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2515 เจ้าของเดิม ซึ่งมีนามว่า นายสมอรุณ ณุวงษ์ศรี ได้ขอโอนกรรมสิทธิ์ของโรงเรียน ดังกล่าวให้มาดามชีริน ฟอสดาร์

    ต่อมาได้ขออนุญาตเปลี่ยนชื่อใหม่เป็น “โรงเรียนสันติธรรมวิทยาคม” โดยได้รับใบอนุญาตจัดตั้งเลขที่ 2/2515 ลงวันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2515 และเพื่อให้การบริหารเป็นไป ในรูปคณะกรรมการหรือนิติบุคคล มาดามชีรินจึงริเริ่มก่อตั้ง “มูลนิธิบาไฮแห่งประเทศไทย” ขึ้นเป็น ผู้รับใบอนุญาตโรงเรียน และในปี พ.ศ. 2537 ได้ขอย้ายจากถนนรัตนเขต อำเภอเมือง ไปอยู่ เลขที่ 95 ถนนสหพัฒนา ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดยโสธร ซึ่งมีพื้นที่ 12 ไร่เศษเหมาะแก่การขยายกิจการ ภายใต้การบริหารของมูลนิธิบาไฮ ผู้จัดการ ครูใหญ่ ตลอดจนความร่วมมือของครูและผู้เกี่ยวข้อง โรงเรียนจึงค่อยๆพัฒนาเจริญก้าวหน้าขึ้นอย่างช้าๆตามธรรมชาติ จนเป็นที่ยอมรับและพึงพอใจของชาวยโสธรและจังหวัดใกล้เคียงอีกด้วย



    กำเนิดบาไฮ | การขยายศาสนา |  ระบบการบริหาร |  คำสอนบาไฮ |  นมัสการ |  การเป็นบาไฮ 
    พัฒนาวิญญาณ |  ใครกำหนดอนาคต |  สักการสถานบาไฮ